Git istersen.
Gidebilirsin, kalman gerekmez.
İstemiyorsan anlamsız kalman…
Ben çok aşk uğurladım, sen de onlardan biri olursun işte.
Gidebilirsin elbet. Ben de terkedeceğim kendimi bu gidişle.
Sen çığlık çığlığa sus istersen. Ben
anlarım.
Bırak avuçlarıma anıları, ben
hatırlarım…
Gözlerini yere dikersin işte. Parmaklarınla oynarsın biraz.
Yanakların kızarır azıcık, gözlerin dolar, ağlarsın biraz.
Saçlarını yapmazsın, dağınık bırakırsın. Gönlüm kadar olmasa
da, dağınık bırakırsın biraz.
Ayakların bir aşağı bir yukarı, inip çıkar dakikalarca. Hiç
açmazsın, birleşik kalır ayakların.
Boynun bükük olur işte, bükersin biraz.
Birkaç dakika böyle eziyet edersin.
Sonra sırtını döner eziyete devam edersin.
Birkaç adım atar arkana bakarsın…
“Kal” demek isterim ben sana,
gidersin…
Küçücük ellerini açar af dilersin.
Ama gidersin, kanım aktı birkez
işte.
Artık öldürüpte gidersin…
Önemi yok dedim ya! Ağlarım ben her gece. Resmini ezberlerim belki, şarkılar yazarım
hece hece. Saklarım belki seni sandık sandık, saklarım seni gönlümün sarayında.
Dünya’yı unuturum ben, gitsen kaç yazar. Git işte, ben bakarım başımın
çaresine. Bir kör kurşuna bakar en kötü ihtimalle!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder