Bir hüzünlü şarkıydı bizimkisi, bir drama filmi. Karanlık bir orman öyküsüydü nefeslerimiz, sonu olmayan bir masal. Kalabalıklar arasında yapayalnızdık, ikimizde. Rüyaların en gerçeğini gördük. Yolculukların en uzunuydu, en yakın mesafelere. Dudaklarından damlayan birkaç damla kelimeye ihtiyacım vardı kurak aşklarımızda. Bir derin ateş yanardı yüreğimin saydam odalarında, sen göremezdin. Gitmeyi filmlerden öğrendin, kalmamayı gidişlerinden. Aşkı öğretemedi romantik filmler, filmimizin türü komedram oldu sayende... Öyle işte, komedram, komikçe seven bir aşık ve drama boğan bir aşktı ellerimizden kayıp giden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder