Ölüler Konuşamaz

Her zaman acıtır yaralar, her zaman can yakar. En büyük kan kaybımsın benim, en büyük can kaybım. Felaketlerimin toplam adı, kuytu köşe başlarında damarlarıma zehirsin. Kadehlerimin kırık parçalarısın, şarabımın son damlası. Sen sarhoşluklarımsın benim, ağlamaklarım, yalnız kalmalarımsın. Sen nasır tutmayan tek yaramsın. Dikiş bağlamayan, halden anlamayan, gece uyutmayıp, bir nebze güldürmeyen sızılarımsın sen benim. Sen benim çekip giderken derimi de alıp giden takılı kaldıklarımsın. 
Sen, bakmaya kıyamadığım, ellere yar diye ellerini bıraktığımsın. Elvedalar yetmez sana, güle güle diyemem. Gittin işte, öldüm ben konuşamam...