Yeminlerim var benim, seni unutmamaya...

Senden bana kalan bir edepsiz yalnızlık bu, mirasların en vefasızı. Sen ki benim gönlümün teli kopuk çalan sazı.
Sen ki günlerin en yağmurlusu, kışların en soğusun.
Sen dün çekip giden, cinayetimin sorumlususun.
Aşkın düşmanı belki, gidenlerin en güzeli.
Sigaramın en zehirli halisin,
Rakıların en seki...
Bir kar tanesi kadar soğuksun, bir o kadar eşsiz, narin...
Kadehlerimin son demisin sen,
Şubatların otuzu.
Sen kaybolmanın asıl adısın, terkedişlerin üstadı.
Sen ki beni yalnızlıkla sınayansın,
Güneşlerimi batıran.
Sen ki, beni hayata bağlayıp beni burda yalnız bırakansın.
Yılları saydın mı bilmem ama;

Satır satır yazdım seni aklımın köşelerine.
Boğum boğum işledim aşkını, kalbimin boş beyaz saraylarına.
Gecenin karanlığına gömdüm gözlerini,
Güneşin parlaklığına...

Ve; yeminlerim var benim, seni unutmamak adına...