Hissetmiyorum

O meşhur korkular burnumun ucunda ölüm gibi bekliyor... Gece rüyalarıma giren, aklıma geldikçe elimi ayağımı titreten o meşhur kaybetme korkuları bir saat kadar uzağımda ve gram acımıyor.

İtiraflar basit birer cümleye dönmüş, ne söylesem nafile hissi sarıp sarmalıyor tüm bedenimi. Kaçınılmaz olduğu aşikar, ancak ilk günlerde verdiği acı hiç bitmeyecek gibiydi. Korkma vesselam, kaybetmek görecelidir, kimin kaybettiğine bakmalı uzaklarda bir çay bahçesinde.